پــایــیــز

پــایــیــز همچون

خانه ی پدری می ماند ؛

آدم را به گذشته های دور میبرد .

به روزی که عاشق شدی .

به روزی که تنها شدی .

تو را میبرد به خاطرات ،

تلخ و شیرینت .

پاییز حتی بادش هم که

در گوشت بوزد

نجواگر خاطراتت میشود ؛

حال درختان و بارانش بماند .

جهت مشاهده منبع اصلی این مطلب کلیک کنید
کلمات کلیدی منبع :
در صورتی که این صفحه دارای محتوای مجرمانه است یا درخواست حذف آن را دارید لطفا گزارش دهید.

تبلیغات

این وبسایت تابع قوانین جمهوری مقدس اسلامی ایران بوده و در ستاد ساماندهی پایگاه های اینترنتی ثبت شده است.
تمامی محتوای موجود تماما خودکار از وبلاگ های فارسی دریافت میشود ؛ در صورت مشاهده هرگونه محتوای خلاف قوانین جمهوری اسلامی ایران ؛ گزارش دهید تا به قید فوریت حذف گردد.